به جای بیان اظهارات تکمیل کننده پازل صهیونیسم و ارتجاع بین الملل، به دنبال بررسی شیوه‌های جدید برای اجرای قوانین موجود در زمینه عفاف و حجاب باشید
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۴۸۸۷۱
خبرگزاری آریا - نماینده مردم تهران و عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس در نامه ای خطاب به رئیس محترم ستاد امر به معروف و نهی از منکر با اشاره به ادعای مطرح شده که «مجلس، جلوی طرح عفاف و حجاب را گرفته است. شما مردم باید وکلای خود در مجلس را بازخواست کنید»گفت: متاسفانه برخی اظهارات درباره عفاف و حجاب در روزهای اخیر به نحوی است که شائبه سیاسی و انتخاباتی بودن آن را پررنگ‌تر کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش خبرنگار خبرگزاری خانه ملت؛ متن نامه مجتبی توانگر، نماینده مردم شریف تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس خطاب به رئیس محترم ستاد امر به معروف و نهی از منکر به شرح ذیل است:
حجت‌الاسلام والمسلمین جناب آقای شیخ کاظم صدیقی
رئیس محترم ستاد امر به معروف و نهی از منکر
سلام علیکم
در روزهای گذشته اظهاراتی منتسب به حضرتعالی در رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر این که «مجلس، جلوی طرح عفاف و حجاب را گرفته است. شما مردم باید وکلای خود در مجلس را بازخواست کنید». درباره این ادعای خلاف واقع نکاتی وجود دارد که منطقاً شما به دلیل جایگاهی که دارید باید از آن مطلع باشید.
در ادامه به صورت خلاصه به برخی نکات اشاره می‌کنم:
1- انتظار این است که حضرتعالی در جریان باشید که مسئله عفاف و حجاب پیش از سال جدید در جلسات متعدد در نهادهای بالادستی مورد بحث و بررسی و تصمیم‌گیری قرار گرفته و از سوی مجلس شورای اسلامی به صورت صریح اعلام آمادگی شده است که اگر چنانچه متولیان امر یعنی دولت، قوه قضائیه یا فراجا معتقدند در این زمینه کمبود قانون وجود دارد، اعلام کنند تا مجلس آن را در کوتاه ترین زمان ممکن تصویب کند. و باز انتظار از حضرتعالی این است که اطلاع داشته باشید که نهادهای متولی این حوزه تاکید دارند که کمبود قانون وجود ندارد و نیاز به قانون جدید هم نیست بلکه باید قوانین موجود به شکل درست اجرا شود.
2- حتماً حضرتعالی نیز بر این نکته مهر تایید می‌زنید که هرگونه اقدام به صورت بخشی و خارج از جمع‌بندی‌های انجام شده امکان بروز اشتباه و رفتارهای خارج از ضابطه را بیشتر کند و همین موضوع ممکن است مجدد سبب سوءاستفاده دشمن و بروز مسائل امنیتی و هزینه‌سازی برای کشور شود. لذا انتظار بدیهی و طبیعی از حضرتعالی و مجموعه ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر این است که به جای بیان اظهارات تکمیل کننده پازل صهیونیسم و ارتجاع بین الملل و حرکت بر خلاف تصمیم‌گیری‌های کلان کشور، به دنبال بررسی شیوه‌های جدید برای اجرای قوانین موجود در زمینه عفاف و حجاب باشید که بالاتر اشاره شد دستگاه‌های متولی معتقدند، کمبود قانون درباره آن وجود ندارد.
3- متاسفانه برخی اظهارات درباره عفاف و حجاب در روزهای اخیر به نحوی است که شائبه سیاسی و انتخاباتی بودن آن را پررنگ‌تر کرده است. سوال این است که وقتی دستگاه‌های متولی عفاف و حجاب از کمبود قانون در این زمینه سخن نگفته و لایحه‌ای هم در این زمینه به مجلس تقدیم نشده، چه انگیزه ای جز سیاسی‌کاری و تخریب عقلای مجلس یازدهم باعث می‌شود که مجلس شورای اسلامی، مانع طرح عفاف و حجاب معرفی شود؟ به جز حضرتعالی، جناب آقای آقاطهرانی نیز اخیرا مدعی شده اند که رئیس مجلس جلوی طرح این کمیسیون را درباره عفاف حجاب گرفته است! عجب! گویی آقایان از سیاره دیگری آمده‌اند و درجریان امور کشور و سیاستگذاری و تصمیم‌های نهادی بالادستی و عدم نیاز به قانون جدید در این زمینه نیستند. لااقل جناب آقای آقاطهرانی که در مجالس هشتم، نهم و یازدهم در کسوت قانون‌گذار حاضر بود و هستند و در مجالس نهم و یازدهم رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس بوده و هستند، حتی اگر قانونی نیاز باشد نباید مطالبه‌گر باشند بلکه باید پاسخ بدهند که در این 12 سال نمایندگی و 7 سال ریاست کمیسیون فرهنگی برای عفاف و حجاب چه کرده‌اند؟ آیا این که درسال انتخابات مجلس قرار داریم در بیان چنین مواضعی موثر است یا نه؟ چرا ایشان به یکباره در سال پایانی مجلس زبان به بیان لزوم قانون‌گذاری در این زمینه گشوده‌اند؟ در سال های گذشته که ایشان نماینده و رئیس کمیسیون فرهنگی بوده‌اند، مسئله عفاف و حجاب در کشور گل و بلبل بوده و ناگهان احساس نیاز به قانون در آن شدت گرفته است؟ انتظار از حضرتعالی به عنوان رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر این است که جلوی سیاسی یا امنیتی شدن مقوله عفاف و حجاب را بگیرید و اجازه ندهید برخی برای لیست‌های انتخاباتی خود از عفاف و حجاب هزینه کنند.
4- به عنوان نماینده مردم شریف تهران و در جایگاه وکالت مردم ایران اعلام می‌کنم که مشی و سیاستگذاری در این زمینه نباید ذره‌ای از آنچه رهبر معظم انقلاب درباره عفاف و حجاب فرموده‌اند، تفاوت کند. ایشان صراحتا «ضعیف الحجاب‌ها» را نه مخالف دین نه انقلاب ندانسته‌اند و حتی گفته بودند که به برخی از آنها غبطه می‌خورند. آیا خط و مشی افراد منتسب به شما و منصوبین شما که اظهارات عمیقا غیر درست و ضدامنیتی و خلاف واقع درباره عفاف و حجاب بیان می‌کنند همین مشی رهبر حکیم انقلاب است؟ چه نسبتی است میان تفرقه و نقارافکنی مجموعه تحت زعامت شما با مشی وحدت آفرین رهبری؟ آیا این که رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی و سخنرانی راهبردی اول فروردین هیچ اشاره به موضوع عفاف و حجاب نکرده‌اند اما برخی این موضوع را تاجایگاه مسئله اصلی و اول کشور بالا برده‌اند، برای حضرتعالی و سایر دلسوزان ایجاد سوال و ابهام نمی‌کند؟
5- و باز درجایگاه وکالت مردم ایران تصریح می‌کنم که اکثریت مردم ایران با هنجارشکنی و برهنگی در خیابان‌ها مخالف‌اند و صف هنجارشکنان را از ضعیف‌الحجاب‌ها جدا می‌دانند. طبیعتا با کسانی که با کشف حجاب یا برهنگی در خیابان‌ها، دست به هنجارشکنی می‌زنند باید برخورد قانونی شود. معتقدم که در این مسیر حتما نباید سراغ شیوه‌های پوسیده و شکست‌خورده قبلی برای این مسئله رفت. شیوه‌هایی همچون گشت ارشاد که قبلا باعث بروز مسائل امنیتی و سیاسی برای کشور و مردم شده‌اند، جواب این مسئله نیست و حتما متولیان امر در اجرای قوانین باید سراغ شیوه های موثر و کم هزینه بروند تا برخورد بازدارنده با هنجارشکنان انجام شود.
6- باز هم تاکید می‌کنم که اگر پیام نوروزی و سخنرانی راهبردی اول فروردین رهبر معظم انقلاب برای همه ما فصل الخطاب است، که ان‌شاء‌الله هست، ایشان اصلی‌ترین مقوله و مسئله کشور را در شرایط کنونی، معیشت مردم و اقتصاد می‌دانند و به همین دلیل سال جاری را سال «مهار تورم، رشد تولید» نام‌گذاری کرده‌اند. و به نظر می‌رسد با توجه به شرایط معیشتی مردم یکی از مهم‌ترین وجوه امر به معروف و نهی از منکر همین حوزه معیشت و اقتصاد باشد و لذا انتظار از همه متولیان در همه حوزه‌ها این است هر اقدامی انجام می‌دهند یا هر موضعی می‌گیرند، به مسئله اصلی و اولویت کشور و مردم نیز دقت و توجه داشته باشند.
در پایان به عنوان احدی از آحاد مسلمین؛
شما و منصوبین را مشفقانه به سبیل رحمت نبی خدا، اولیا، صلحا و ائمه هدی فرا می‌خوانم. در بیان مواضع خدا را در نظر بگیرید و مصلحت دین خدا را.
اگر شما و دوستانتان در پی فتح کامل پارلمان هستید و از فرط بی‌کارنامه بودن مجبورید به ریسمان حجاب متوسل شوید، در حال بسط منکر و زدودن معروف هستید. دین خدا بازیچه و متاع دنیوی چند ظاهرالصلاح فاسد العقیده نیست که هر روز مانند مارگیران آن ملعبه قدرت‌طلبی کنند.
تاریخ اسلام مشحون از مفتیانی است که دین به میل خود تفسیر کردند و صلحا را به حاشیه رانند. اما انقلابیون مسلمان و باورمندان به مکتب خمینی و خامنه‌ای ایستاده‌اند تا زدودن همه مظاهر کفر، شرک و تحجر...
والعاقبه‌للمتقین
مجتبی توانگر
عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس
نماینده مردم شریف تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس
پایان پیام/
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: ستاد امر به معروف و نهی از منکر درباره عفاف و حجاب طرح عفاف و حجاب نماینده مردم کمبود قانون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۴۸۸۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای کف و سقف مجاز حجاب
پس از پیروزی انقلاب و روی کار آمدن جمهوری اسلامی،سبک زندگی مردم و به ویژه پوشش افراد، چه زن و چه مرد به یک مناقشه پایان ناپذیر بدل شد و این مسئله امر تازه ای نیست که مثلا ربطی به مرگ مهسا امینی و وقایع پس از آن داشته باشد. همه به یاد می آورند سال های اول انقلاب را که بر روی دست جوانان با پیراهن آستین کوتاه رنگ پاشیده می شد و یا حتی پوشیدن لباس های رنگی ممنوع بود. همین چند سال پیش بود که سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی، پوشیدن چکمه را مظهر تبرج و آن را غیر قانونی اعلام کرده بود. اما چرا این مناقشه در جامعه ایران قابل حل نیست؟ بسیاری از تحلیلگران سیاسی و اجتماعی دلیل تداوم چالش میان حکومت و مردم بر سر حجاب را عدم پذیرش این قانون از سوی مردم می دانند. اما به نظر می رسد مسئله فراتر از این امر است. در جوامع اقتدارگرا، اغلب قوانینی وضع می شود که مقبول عامه نیست ولی همان قوانین،بی‌کم و کاست با قدرت از سوی حکومت اعمال می شود. در ایران، با استناد به دین مبین اسلام که دین اکثریت قاطع مردم است، قوانین شریعت اجرا می شود. اما افراد برداشت های فردی خود را از برخی امر دینی دارند. از سوی دیگر بخش بزرگی از قوانین شرع، بیشتر امری فردی است که تعهد فرد به خدای او و مجازاتش هم الهی است. بر همین مبنا، افراد، اعمال مجازات از سوی حکومت، برای امری که بین آنها و پروردگارشان است را نمی پذیرند. با این حال مشکل در این هم نیست چرا که آن چیزی که به نام حجاب در ایران مورد مناقشه بین افراد جامعه با حکومت شده، چندان ربطی به پوشش شرعی ندارد. بر اساس شرع اسلام جز وجه و کفین هیچ بخشی، حتی به اندازه یک تار مو از بدن زن، نباید در معرض دید نامحرم باشد. چنین حجابی در ایران در بین اکثریت زنان جامعه رواج ندارد و آن حدی هم که حکومت بدان رضا داده بسیار نازلتر از حد شرعی است. اما همین میزان از حجاب مورد تایید حکومت هم مقبول بخش بزرگی از جامعه نیست و خود نظام سیاسی هم به این واقعیت اگاه است کماینکه وقتی فرمانده نیروی انتظامی دلیل عدم ورود روسای سابق جمهوری، به مسئله برخورد با بی حجابی را، ترس آنها از ریزش آرایشان می داند، یعنی او به زبان دیگر می گوید که کاندیدای ریاست جمهوری که مدافع برخورد با بی حجابان باشد در انتخابات رقابتی رای نمی آورد، چرا که اکثریت مردم موافق برخورد ماموران با بی حجابی نیستند. از سوی دیگر حکومت مایل است که اجبار به حجاب را در محدوده امر دینی نگه دارد تا آن را نه خواست حکومت و امری حکومتی بلکه خواست خدا و دین قلمداد کند و چون این حجاب با حجاب شرعی تفاوت فاحشی دارد، قادر به تعیین حدود و ثغور برای آن نیست و قوانین مربوط به آن هم دقیقا به همین علت از منطق کافی برای اجرا برخوردار نیستند؛ برای مثال همانگونه که در بالاتر هم گفته شد یک روز پوشیدن چکمه جرم بود و امروز نیست یا پوشش مهسا امینی که در آن روز توسط پلیس دستگیر شد امروز دیگر نه تنها جرم نیست که حتی آرزوی حکومت است یا مثلا اگر زنی امروز با پوشیدن کلاه تمام موهای خود را به پوشاند مرتکب جرم شده اما اگر یک شال ده سانتی متری بر سر کند که ده سانت از موهایش از جلو و نیم متر موهایش از عقب پیدا باشد از منظر قانونی ایرادی ندارد. در واقع نظام سیاسی قادر نیست که معیار شفافی را به عنوان پوشش حکومتی مشخص کرده و همان را اعمال کند. در این شرایط نه مردم می دانند تکلیفشان با حکومت چیست نه مامور حکومت می داند که دقیقا از مردم چه می خواهد. در واقع چیزی در میان است که سقف و کف آن نامشخص است. حال چگونه ممکن است قانونی لازم‌الاجرا شود اما حدود آن مشخص نباشد؟ تا کنون تنها ماده قانونی برای حجاب تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی بوده که در آن بر رعایت حجاب شرعی که همان وجه و کفین است تاکید شده و اگر قرار باشد نیروی انتظامی قانون مربوط به حجاب را اجرا کند باید بر همان مبنا، همه زنانی که حتی یک تار مویشان پیداست را دستگیر کنند. در قانون جدید هم که هنوز تصویب نشده بر پوشیدگی همه موی سر بانوان تاکید شده است. یعنی در هر صورت باید حکومت اول مشخص کند چه میزان از برهنگی سر مجاز است. قطعا حکومت نمی تواند شفاف اعلام کند که مثلا بیرون بودن بخشی از موی سر ایراد ندارد چرا که این دیگر حجاب شرعی نیست. در آن صورت باید اعلام کند که این یک پوشش اجباری حکومتی است اما حاکمیت، مایل نیست در مظان چنین اتهامی قرار گیرد و به اقتدارگرایی در حجاب متهم شود ولی تا زمانی که تکلیف حد و مرز تشخیص حجاب از بی‌حجابی روشن نشود، خروجی این قانون ،جز نمایش نزاع مردم و حکومت، چیز درخور دیگری ندارد و این چالش، به دلیل اجرای سلیقه ای از سوی مجریان و مردم اجتناب‌ناپذیر است. 2121 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901041
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند